Iskra (to chwila tylko...) :)

To chwila tylko nie wątp w miłość

Przecież oddaje życie za przyjaciół swoich

To chwila tylko…

Poczekaj do jutra

Może przyniesie Ci bukiet kaczeńców

Może się zaręczy w końcu

Nie odchodź za daleko

Poczekaj do jutra

To chwila tylko…

Przywołaj swe Anioły

Gdy tylko uwierzysz

Zlecą się jak pszczoły

Jeśli naprawdę kochasz

 Poczekasz do jutra…

Zostań...

Nie odchodź jeszcze...
przecież Słońce nie zaszło do końca,
dopijmy rum poziomkowy,
usiądźmy obok siebie


Jeszcze tyle przed nami...
Giewont nie zdobyty do końca ,
naszego domu snujące się plany...


Nie odchodź jeszcze...
przecież Księżyc nie pożegnał Słońca,
dokończ opowiadać swe wiersze,
ja wysłucham do końca,


Jeszcze tyle przed nami...
naszych dzieci imiona,
uśmiech Twój u Weroniki,
brązowe oczy Szymona,


Zapomnijmy o tym
co było wczoraj...

Piknik w niebie...

A kiedy już umrę
będę czekał na Ciebie w niebieskim bezczasie
nie zabieraj nic ze sobą
w tą ostatnią podróż
wszystko przygotuję 
Aniołowie mi pomogą


na niemożliwie zielonej trawie
rozłożę koc kaczeńców
nie zabraknie Poświatowskiej wierszy
napisane na ulotnym pergaminie
poematy o lecie i zimie
dwa kieliszki 
czerwone wino
 z Bożej piwniczki


założę najlepszą koszulę
spodnie dżinsowe w kolorze ,,blue"
od Elvisa pożyczę gitarę
i będę czekał  wytrwale

Zegarmistrz

Wyrzeźbiony krajobraz Bożą dłonią

Przypomina mi, że jestem tylko pyłem,

 z przeciwnościami - słabościami sam nie dam rady,

z poczwarki przeistaczam się w motyla i ginę

                                     

Boga już dawno wypędziłem,

stąd te guzy i łaty na sercu

idę ścieżkami swoimi, potykam się o własne błędy,

stłuczone kolano, rozbity nos, brak miłości, wiary,

przystaję na chwile by spojrzeć w twarz Słońcu,

gdzie kłębią się kłęby Miłości bez miary...

na szczęście stoi tuż obok

z uśmiechem naprawia stare, zmęczone zegary...